*********************************************
Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptarë të Amerikës , një organizatë e kompletuar, në shërbim të komunitetit dhe të letërsisë shqipe.
Nga Merita Bajraktari McCormack
Anëtare e Shoqatës
“Misioni i Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë është t'i sjellim komunitetit tonë, dhe të gjithë shqiptarëve kudo që janë, njė krijimtari letrare tė cilësisë së lartë në përputhje me standartet bashkëkohore të botës ku jetojmë. Po kështu, do të bëjmë c'të jetë e mundur, që të zbulojmë dituri të reja e të krijojmë një art të ri letrar, për të pasuruar civilizimin shqiptar dhe për të kontribuar në mënyrė të ndjeshme edhe ndaj progresit letrar botëror”
Kjo deklaratë e mirë-formuluar, shfaqet para syve në cdo moment që dikush klikon në faqen virtuale te Shoqatës apo vjen në kontakt me organet e shtypit të saj.
Keto nuk jane vec fjale premtuese, të deklaruara publikisht, por një vision i qartë i një grupimi artistësh shqiptare, të mbledhur mes tyre për t’i sherbyer vetevetes dhe krijimtarise së tyre, komunitetit shqiptar në Amerikë si dhe letërsisë shqipe në përgjithësi.
Mendoj se në keto pesë vitët e para të jetës së saj Shoqata ia ka arritur me sukses misionit të saj përsa I përket shërbimit në komunitet dhe krijimtarisë së re letrare per të pasuruar artin shqiptar në vecanti dhe qytetërimin shqiptar në përgjithësi..
Si arritje personale, per secilin anëtar, do te sillja faktin që kushtëzon anëtarësinë, pra atë që të gjithë anëtarët e Shoqatës kane botuar nga një libër ose më shume se një.
Disa prej tyre jane shkrimtare të vjetër, të mirënjohur në karieren e tyre letrae, me një numër të madh botimesh, ndërsa disa prej tyre jane në hapat fillestare të artit të të shkruarit. Arkivat e Shoqatës përfshijnë larmi krijimesh dhe shume prej tyre jane tëper të vyera, në gjinitë përkatëse. Pra publiku shqiptar I Amerikës përmes arkivave të Shoqatës mundëson aksesin në një tog të mirëfilltë letrar thjesht duke qenë në kontakt me të.
Dihet mire që në botën e emigracionit, shpesh njeriu ndjehet vetëm… Arti është shoku me i mire per atë që di të zgjedhe atë dhe t’i beje shoqëri vetës ne kushtet e emigracionit. Kjo është mëse e domosdoshme dhe është një nga aresyet që në emigracion letërsia jo vetëm që vleresohet por edhe kultivohet dhe shpesh ngre pramatreta vlerësues. Shoqata e jone e kryen më së miri këtë funksion,pasi përmes krijimtarisë së anëtareve ajo ju siguron atyre dhe dashamiresve të tyre e më gjere lexuesve si dhe cdo shqiptari të interessuar , një mjet të mire shprehës dhe ushqyes njëkohesisht. Një libër I mirë është gjithnjë një shok I mire, kështu që letërsia që krijohet dhe identikisht po ashtu percillet, është motivi nxitës per t’i shpetuar hijeve të vetmise ne emigracion. Kjo ështe pothuaj e barazvlefshme për të gjitha gjinitë, duke marre përparësi disi poezia dhe tregimi që ka për tematikë emigracionin.
Natyrisht krahas kësaj, letërsia është një mjet edukues, argetues dhe rehatues njëkohësisht. Nëse dikush lexon një poezi apo një tregim dhe menjëhere gjen veten aty, stresi apo situata e vështirë në të cilën mund të ndodhet individi,sikur pergjysmohet dhe lehtësohet, pasi mbase aty ,tek një poezi apo një tregim , a një reportazh gjen qetësi ne perceptimin e realitetit duke kuptuar se edhe njërez të tjere kane shkuar ne atë monopat, njërez të tjerë kane perjetuar atë moment, atë ndjenjë ,atë emocion. Kjo cliron energjinë negative dhe jep energji pozitive njëkohëshit duke ndihmuar në zgjidhjen e një gjendjeje të caktuar.
Vlerat edukative qëndrojne ne faktin e informacionit cilësor. Të kuptosh një figuracion letrar,do të thotë të vesh ne levizje trurin, e kjo është natyrisht mjet ndihmëtar në zhvillimin e metëjshem të intelektit të gjithesecilit.
Ne dritën e ketyre perspektivave mendoj se Shoqata duke I sherbyer anëtareve të saj me mjetin artistik, me mundesine per t’u njohur me kolegët, per të këmbyer eksperienca dhe per të zgjedhur nga me e mira per ta rekomanduar ne masën e gjerë lexuese, i shërben vetëvetes së pari dhe pastaj edhe komunitëtit duke I dhuruar atë më të miren e letërsise shqiptare ne diasporen shqiptaro-amerikane. Kjo realizohet ne shumë menyra ,por më kryesorja është ajo e vleresimeve brenda per brenda, permes diskutimeve dhe krahasimeve arrihet të sigurohet një nivel barazpeshimi dhe vleresimi. P.sh si ne rastin e cmimit PENA E ARTË, kur një komision prej disa personash vlereson dhe njeh , e cmon dhe e inkurajon krijuesin duke I dhene cmimin, natyrisht sugjeron një liber që është absolutisht me cilesor në një kohë dhe ne një gjini të caktuar, dhe kjo sherben si rekomandim per lexuesin ne përgjithësi..
Permes rekomandimit ne këtë menyre, lexuesi ne komunitët por edhe me gjere ne Atdhe dhe ne vende të tjera, e ka me të lehtë të beje një zgjedhje.
Cmimi PENA E ARTË , iu jepet autoreve ne gjini të ndryshme , dhe kjo pasqyron edhe larmine e krijimtarise se Shoqatës,kështu perfshin interesa letrare të ndryshme dhe I sherben atyre.
Nese zgjedhja permes rekomandimit perputhet me atë c’ka pritur lexuesi , athere, kjo rrit besueshmerine ndaj rekomanduesit – që në këtë rast është Shoqata e Shkrimtareve Shqiptarë të Amerikes.
Për të ilustruar këtë fakt të sipërpërmendur, do të sillja dicka që unë e përjetova vetë. ,pas anëtarësimit në Shoqatë. Personalisht kam mbresat nga takimi I Shoqatës në Gusht të vitit 2006 ne Cikago, Illinois, ku me dhjetra anëtarë të shoqatës, miq dhe dashamirës, sponsorizues të këtyre aktiviteteve dhe media të ndryshme, së bashku me të ftuarit e nderit, u mblodhënm për të kaluar një fundjave mes miqsh,për tu njohur me krijimtarine e vitit ,për tu njohur me të rejat ne krijimtarinë e gjithësecilit, për të bërë bilancin dhe për të vlerësuar dhe vënë qëllime të reja si objektiva për të ardhmen. Përqafimet, përshendetjet e ngrohta, gazi në sytë e malluar të gjithkujt mua më ka mbetur në mendje si një moment i vecantë. Të gjithë nuk prisnim dot të takoheshim me kolegët, të gjithë me respekt dhe konsideratë I drejtoheshin kolegëve dhe gjithësecili kishte sjellë nga botimet e reja për tjua dhuruar miqve, vëllezërve dhe motrave të një gjaku, bashkëudhëtarë në këtë rrugë të bukur letrare. Ky ambjent miqësor, ka qenë gjithnjë I tillë dhe mjaft efektiv për t’I shërbyer qëllimit. Kështu respekti indivdual për gjtihsecilin ka reflektuar respektine një grupi ndja individit dhe më gjerë ehstë fituar respect ndër vite pasi e reflekton atë.
Rritja e standardeve është një detyre tjetër që Shoqata ia ka vene vetës, natyrisht nisur jo vetëm nga misioni per brenda komunitetit, por edhe per shkak se ne jetojmë në një botë me të madhe, se sa thjesht ajo bota e jone shqiptare,nga ku ne kemi,rrënjët , origjinën dhe formimin tone elementar njërezor dhe kulturor. Por ne, të gjithë. jemi të integruar në një shoqëri tjetër dhe natyrisht perkrah ruajtjes së vlerave kombëtare ne kultivojmë paralelisht edhe vleren artistike ne pergjithesi, sipas mundësive individuale. Tematika dhe cilesia letrare natyrisht shkon paralelisht edhe me zhvillimet shoqërore ne Atdhe dhe ne mergim. Ajo I përgjigjet dhe reflekton zhvillimet shoqërore dhe individuale shqiptare si dhe atyre zhvillimeve bashkëkohore në jetën e perditshme ku ne ndodhemi. Pra gjithcka shkon paralelisht dhe per ne, krijuesit e diasporës, detyrimi që kemi ne pasqyrimin e ketyre dukurive permes permes penës, angazhimi dhe përgjegjësia morale është me barrë të dyfishtë.
Ne këtë drejtim Shoqata ka bere një progres shembullor duke siguruar lidhje të forta me komunitëtin krijues nderkombetar dhe duke e vleresuar dhe dalluar atë c’ka është me e mira në të. Një element ilustrativ per sa me siper është cmimi “Gjenima”.
Kushtet ne të cilat mund të rekomandohet dhe fitohet ky Cmim jane të mire percaktuara dhe brenda parametrave striktë që perfshijne nivel të lartë artistik por edhe kushtëzime të tjera që ftojne per dedikim dhe arritje të sofistikuara, duke perjashtuar kështu mediokritëtin potencial.
Nuk ka qenë rastësi që fituesit e Cmimit Gjenima kanë qenë në vazhdimësi, figura prominente të letersise së sotme në botë. Pjesmarrja e tyre në takimet vjetore të shoqatës flet shumë. Serish duke iu referuar takimit te Gushtit ne Cikago, do te dëshiroja të ilustroja këtë me pjesmarrjen e autores dhe kritikes së mirënjohur letrare nga Kanadaja, Zj.Constance Rooke e cila fitoi Cmimin Gjenima për vitin 2005.
Kjo shkrimtare e mirënjohur dhe kritike letrare nga më autoritaret sot në Kanada dhe mbase në botë cilësohet si një nga personat më prodhimtarë në letërsi dhe një nga personat që krijimtarinë e saj e ve në shërbim të humnazmit.Ajo u zgjodh nga një juri prej 10 personash, të gjithe personalitete te letersise boterore,mes shumë konkurruesve të tjerë, per te fituar kete cmim.
Në fjalën falenderuese për Cmimin Gjenima, Rooke ndër të tjera theksoi:
"Jam thellësisht e nderuar të jem fituesja e çmimit Gjenima për Letërsinë. Fakti që çmimi vjen nga Shoqata e Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë më gëzon më shumë se ç'mund ta them me fjalë. Drejtimi juaj është himni im; "Vetëm të lidhemi-ONLY CONNECT!"-një linjë esenciale në urën e ylberit që ndihmon letërsinë të lartësohet, të kalojë grupet gjuhësore dhe shtetet, të sjellin botën me fytyrë nga njerëzimi. Dhe, për sa i përket Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptaro-Amerikanë, mua më duket se nuk ka shoqatë shkrimtarësh më të mirë. Faleminderit shumë për Çmimin, për ftesën time në këtë mbrëmje, dhe për kënaqësinë e shoqërisë tuaj".
Pastaj më tutje, gjatë bisedave të lira ajo bisedonte me të gjithë ne, interesohej, pyeste, vallëzonte….Nuk me del nga mendja kur Zj.Rooke, me shumë lehtësi shqiptoi emrin e Rozi Theoharit, shkrimtares sonë të mirënjohur,anetare e nderuar e shoqates, dhe I kërkonte të dinte gjithcka për të dhe aktivitetin e saj,dhe Rozi, megjithëse ksihte vec një kopje illustrative të poemes-libër ROZAFAT,në gjuhët ship dhe anglisht, nui ngurroi tia dhuronte..Perceptova dhe ndjeva se ishte nje bashkëbisedim paqësor dhe vlerësues mes kolegesh.
Pjesmarrja e Rainer Schulte, poetit te mirenjohur gjerman, libri I të cilit “Ora e Paqes “ është përkthyer në gjuhën Shqipe, ishte një surprize dhe fakt tjeter tjetër i asaj mbremje të vecantë mbresëlënëse.Ai gjate leximit t epoezive ne gjuhen anglisht dhe shqip perjetoi s ebashku me en caste shume emocionuese. Nder te tjera ai tregoi se ka komunikim me shume shqiptare,nje pjese e mire, anetare te shoqates, qekurse kane lexuar librin e tij dhe ndjehej i nderuar te ishte mes nesh. Kjo tregon se Shoqata ka fituar respect, dashamirësi dhe salutohet dhe vlerësohet nga personalitete të këtij kalibri!
Rritja e numrit të anëtareve të shoqatës sidomos në dy tre vjetët e fundit tregon per njohje dhe vleresim të saj nga komunitëti dhe përqafim të misionit të saj nga artistë dhe shkrimtaret ne komunitët të cilet kane kërkuar të anëtrësohen.
Mes emrave ne këtë shoqatë do degjosh emra mjaft të mirenjohur të letrave shqipe dhe ky integrim flet vetë, pa qenë nevoja per komente të metëjshme..
Pjesmarrja e vajzave dhe grave krijuese ne këtë shoqatë është ne rritje dhe kjo jo vetëm se tregon balance dhe emancipim shoqëror, pro tregon edhe seriozitët dhe respect reciprok mes anetareve ne vetvetë dhe mes anetareve dhe shoqatës ne pergjithesi. Reputacioni I shoqatës është jo vetëm pozitiv por edhe ne rritje.Mbledhjet vjetore të Shoqatës ne shtëtë të ndryshme të SHBA që jane një taktike tashmë traditë e mire perzgjedhur per të siguruar njohje të shoqatës ne komunitët e me gjere e ilustrojne mjaft mire perhapjen e rolit dhe punës se Shoqatës si organizatë ne sherbim të komunitëtit.
Mbështetja materiale dhe morale që shumë njerës të suksesshëm në biznes në Amerike i bejne Shoqatës është një tregues tjetër I vlerësimit që ka kjo Shoqatë nga artdashes apo shqiptare patriotë dhe të vendosur ne kultivimin e vlerave letrare.Cdo vit dëshira për të soonsorizuar aktivitete të shoqatës ka ardhur në rritje.
Pjesmarrja e mediave të ndryshme shqiptare ne diasporë por edhe e kanaleve televizive amerikane në takimet vjetore apo promovimeve letrare që ben Shoqata është një parametër tjetër që justifikon atë cka ky shkrim ka dashur të sjellë, rolin,imazhin dhe reputacionin pozitiv të Shoqatës së Shkrimtarëve Shqiptare në Amerike.
Uroj Shoqatën në këtë ditlindje të saj te pestë,me respektin tim per cdo anetar dhe me deshiren e mire per takimin e ardhshem!
MeritaBajraktariMcCormack
