Friday, October 31, 2008

Bota e Gruas Shqiptare - - JULIA GJIKA - Poezi

TRISHTIM



Murre qe ngriheni

Brenda shpirtit tim

Kam ngulur thonjte,

vetem u cjerr.

Kacavirrem

Jam macja e eger

Kerkoj shtegun e drites

Ju me torturoni

Edhe ne mes te dites.

Plasem me fytyre andej

Nga nuk e di

Ne eshte lindja

A perendimi I diellit

Trishtimi lan vehten

Duke ndjelle shiun e diteve

Qe u kam harruar emrin.





TE PAGUASH VDEKJEN



Zgjodhem ujrat

Per tʼu nisur drejt Tokes se re.

Lundrimi kish paqe

Ne siperfaqe.

Shpresen

e afronin dhe e largonin valet.

Ujrat ishin dhe mbeten te pabesa

Duke perpire endrra,

Kokeforte mbeti shpresa.

Kam degjuar per vaporre me njerez

Ne ujrat e globit

Jane mbytur ne shekuj.

Prape njerezit nisen

Me rruge te ligjshme, te paligjeshme

Duke paguar shtrenjte

Vdekjen per vehten

Dhe filizat e se arthmes





***

Mbyllem,

zvogelohem,

behem sa nje grusht

behem gonxhe

ne doren tende.

Magjia e prekjes

me hap,

me rrit.

celem, trendafil.

Me keputin

te keputesh trendafilat

Pse eshte kenaqesi?



PSE?



Pse vime ne bote,

pse derdhim me shume lote?

Lirine e qajme me lindjen tone

Ne lufte jeten e shkojme

Vdekjen shpetimtaren

Me qiri kerkojme.

E vetmja

Qe lirine na kthen

Sʼkerkon lavderim nga ne

Me kosen e lashte,

Urrejtjen tone mbledh.

No comments: