Friday, December 12, 2008

Bota e Gruas Shqiptare - SUZANA KUQI - Poezi





Nena i kendon Vajzes


Sublime


Krijesa ime e vockël dhe e ëmbël

bërë prej mishi e gjaku

me dashuri e ëndrra ngjizur

përmes dhimbjeve lindur

delikate dhe e brishtë

e bukur deri në mallëngjim

... aq sa më lë pa frymë…


Të marr ndër duar

e në këtë moment

kuptoj sa të ngjashëm

e të ndryshëm

jemi me zotat,

të ngjashëm

se himnin e pavdekshmërisë

këndon frymëmarrja jote,

të ndryshëm

se për ty

drita e syve të mi

do të gozhdoja

veten në kryq…



Dëgjova zërin tënd...



Dëgjova zërin tënd

e...

dita ndryshoi ngjyrë...


Bija ime

ç'shpirt i ëmbël

ka hyrë

në mishin e gjakun tim

për të t'krijuar

Ty...



Befasohem...



U befasova

se si qielli

kish të njëjtin

shkëlqim

të syve të tu

edhe se

në ngjyrë tjetër...


Se si profumi

i tokës

ajrit

detit

pemëve e luleve

është i njëjti

me atë

të lëkurës tënde...


Befasohem

bija ime

kur mendoj,

se sa të ngjashme

janë gjërat e dashura

me gjërat e bukura

që na dhuron

jeta ...



Lot vajze


Një pikë loti

trishtueshëm ra mbi asfalt…

Një kontinent dashurie

ish mbytur në të….


Desha t'i thoja…

….. asgjë nuk i thashe…

do ta kuptojë vetë…

… se në shpirtin e saj

dashuri…

ka një univers …

Një vajzë e bukur kalon rrugës...


Gjuri

përthyhet lehtas

në çdo hap

flokët

mbi supet e hajthmë

mantel i artë

dy buzë

gonxhe

të një trëndafili

nënqeshje

e dlirë

si rreze dielli...


rrugës

po kalon një vajzë...


Je vajzë

apo... je ëndërr

që rrugës fanitet...

tek shikime të panumërta

mbi hapat

e tua përmbysen...


zemra ime prej nëne

me ankth përpëlitet

bijë,

mbi ç' sy vallë

shikimi yt do të ndalë ..?




Vajza ime…


Vajza ime

tashmë është një ëndërr

e unë një … pritje


Vajza ime

ëndrrën u ka rrëmbyer

pulëbardhave

e ka ikur tutje…


Vajza ime

mes detit dhe qiellit

porteve dallëndyshe…


Vajza ime

një ëndërr në lundrim

e unë

zemër që bën durim…


Vajza ime

marinare ëndrrash

endet nëpër botë

këtu unë

port këmbëngulës

në një pritje kokëfortë...




Ka fytyrën tënde


Tri ditë

që nuk dëgjoj

time bijë...

është larg

diku atje

në Ukrainë a Rusi...


e mendoj

çdo moment, çdo çast

labirinte

malli e shqetësimi

emri i saj

poezi që më endet

shpirtit

ka fytyrën e saj

...dhe shijen e lotit...






No comments: