Kur behesh nene
Brenda trupit te gruas rritet nje jete,
Nje jete e brishte, e njome, e vertete,
Qe me magji u ngjit tek ne, une e ti,
Mbarsur me endrren e bukur dashuri.
Disa muaj me radhe, ajo hedh shtat perdite,
Nje enderr blu bymehet si prej mrekullise,
Se asaj asgje absolutisht nuk i mungon,
Ka nenen me krevatin engjellor qe e mbron.
Me e bukura, hyjnorja dhurate qe na jep natyra,
I jep privilegjin e nenes, te madherishmes grua,
Nje embrion i ri si gonxhe cel mbi jeten e saj,
Rritet, mer formen, pas nente muaj do te dale.
Vjen ora e mbare, lajmi me gezim shperndahet,
Perplasen ne dualitet dy zemra qe do te ndahen,
Nje nate nje dite, sakrifice, ca ore ngjajne beteje,
Cast i madh vendimtar nje jete e re hedh dege.
Dihatje, perpelitje.. qetesia ngjan me perrallat,
Lote gezimi qe rrjedhin, gjumi rrendon qepallat,
Vetmohimi, dhimbja, ankthi cdo cast alternohen,
Duhet kurajo qe trupi i vockel nga nena te largohet.
Sa caste te embla, terheqese, qe burojne shprese,
Dhimbje gezimi, padurimi, nje engjell do te zbrese,
Shkeputet kometa, lajmi si trajektore ne qiell kalon,
Ylberet u ndezen, nje ze i ri frymezues vjen si jehone.
Uaaa -uaaa, duket se thote "midis jush vij banor i ri
"Dhe buzet e te bukura te gruas, me ndjenje peshperijne,
Mirenjohjen supreme ndaj Krijuesit, me lotet e shkrijne,
Dhe duart i zgjasin te ndjejne te ledhatojne femijen.
Produktin qe sapo shkeputet nga lidhja me nenen e tij,
E mbarsur nga endrra me e buku, e quajtur Harmoni,
Per te hyre ne vallen e magjishme te jetes qe sa nis,
Krijesen e brishte engjellore, qe buron nga dy prind.
Por jo, nuk eshte aqe lehte te behesh nene e mire,
Eshte nderi me i madh qe na ofron Nena Natyre,
Si endrren me te bukur, ate figure magjike ta duam,
Dhe rolin si nena te denja, gjithmone drejt ta luajme.
© Eleonora Koka-Gjoka
No comments:
Post a Comment