Uji...
Duhet patjeter te marr nje prift te me bekoje shtepine, nuk kam nga
t'ja mbaj. Si nuk me shkoi vete mendja me pare por duhej te ma thosh
komshija.Po po komshija qe banon poshte katit tim. E gjitha filloi kur
bleva enelaresen ose si i thone kesaj lavastoviljen. Mire qe e bleva
me nje mije sherre. Burri nuk degjonte nga ai vesh, dy gra ne shtepi e
nuk keni turp e kerkoni enelarese... Pese vjet qe doja ta blija e ai
nuk ma blinte. Pastaj nje pasdite te bukur qe mamaja ime qelloi per
vizite tek une bashke me vellain tim,burri me pyeti se çfare doja si
dhurate per ditelindje. Kujtoi se mos ndoshta ndonje zinxhir floriri
apo unaze apo ndonje send tjeter siç kerkojne grate...
- Enelarese !- brita une pa u menduar dy here.
- Ke pese vjet qe me çave veshet me ate enelaresen,- pa u
menduar dy here ma ktheu dhe ai.Me mire te mos kishte folur se me
siguri eshte penduar pastaj sepse une ...
- Nuk ke faj ti! Sepse kur martoheni ju , nuk merrni
thjesht nje grua. Aty tek gruaja keni rrobalaresen, pjatalaresen,
kuzhinieren, kamarieren , ate... ate qe hekuros rrobat, ate qe
korrigjon detyrat e shkolles se femijeve, ate qe ju ben pazarin ,
ate...
E vazhdova sa nuk dija me ç'te thoja tjeter. Per çudi nuk me ktheu
pergjigje as ai por as mamaja dhe as vellai im nuk nxorren ze. Kushedi
se ç'shtrige do t'u jem dukur. Pushova menjehere siç kisha nisur dhe
me mendje e mbylla kete muhabet. Nuk do te kerkoja me te me blinin
enelarese, sepse po te vazhdoja keshtu veç sherr do te kisha ne
shtepi. E nuk u zu me ne goje deri diten para ditelindjes sime. Burri
sa erdhi ne shtepi me thote :
- Ec e shkojme te zgjedhesh nje enelarese.
U bera gati ne dy sekonda. Kur arritem ne dyqan donte dhe dhjete
minuta te mbyllej. Nga ta filloja , rreshti i enelareseve te
ekspozuara ishte shume i gjate.
- Ti shiko dhe zgjidh nje, vij e marr une neser,- me qetesoi im shoq.
Neser!?Neser, thashe me vete, kushedi se me ç'mendje do te gdhihet
neser ky e pastaj lamtumire enelarese.Shkova drejt e tek ai burri qe
sherbente ne ate repart.
- Te lutem , me sugjero nje enelarese te mire ekonomike, e
dua ta marr sot.
Pra si perfundim e mora. Ja ndjeva lezetin. Jo vetem une, pasi e bleva
une moren shembull te gjithe kusherinjte e mij e vrapuan per ta blere.
Nuk kaloi nje muaj... do te thoni se u prish ? Jo, jo , heren e pare
nuk ishte faji i enelareses. Me merr ne telefon pronarja e shtepise e
me thote se komshinjve poshte ju eshte mbushur shtepia me uje, u
rridhte nga tavani. Zbrita poshte e ç'te shihja, kishin vendosur
legena mbi bufe per te pritur ujin, dukej sikur po binte shi.Nga del
uji, une kuzhinene e kisha te thate. Me prune nje hidraulik. Duhet te
jete çare tubi i ujit qe eshte brenda ne dysheme. O burra, levizem
lavamanin duke e bere cope e thyen pllakat. Nje tub uji me nje brime
qe me sy nuk shihej spruconte uje si i terbuar. Erdhi nje komision i
tere per ta pare e fotografuar. E nderruan tubin. Rashe rehat per ca
kohe e komshia poshte priste t'i thahej tavani per ta lyer. Te vinte
keq ta shikoja tavanin e kuzhines se saj. Sapo thahej nje çike
fillonte e binte peta peta.Nuk ishte thare akoma kur filloi t'i binte
shi perseri nga tavani. Kete rradhe ishte nje tub tjeter, ai i
kaldajes sime qe ishte çare. Edhe nje here, pronari i shtepise sime
dhe pronari i shtepise se komshijes, nepunesi i agjensise,
administratori i pallatit, hidrauliku, punetori i ndermarrjes se
gazit. E rregulluan e rame rehat per nje fare kohe ne e komshija
priste t'i thahej tavani. Kaluan dy muaj.Prape shi poshte ne kuzhinen
e komshijes. Tubi i enelareses sime qe kalonte pas sobes ishte djegur
e uji ecte per qejf te vet.
- Deshe enelarese, ja ku e ke ! Mallekim eshte ne
shtepi!- uleriu im shoq.
Bobo, kete here faji ishte i imi. Ruhesha te dilja neper shkalle se
mos bija ndewh me komshijen. Me vinte turp.Nejse kaloi edhe kjo
rradhe. E hengra turpin me buke e bera si bera vendosa perseri raporte
te mira me komshijen.Enelarese n nuk e perdora me edhe pse tubin e
nderroi burri im. Kaluan dhe tre muaj te tjere. Para dy ditesh
komshija me tha se kish thirrur bojaxhiun per t'i lyer e meremetuar
tavanin. Ndoshta ka ardhur koha ta ve ne pune enelaresen mendova. Por
nuk qe e thene. Ndoshta vetem ky mendim, vetem duke e menduar e thirra
tersllekun. U nisa per ne pune ne ora dy pasdite. Perpara se te dilja
kontrollova gjithe cepat e kuzhines se mos kishte ndonje pike uje,
zakon ky qe me eshte rrenjosur thelle nga ankthet dhe mankthet qe kam
kaluar. Ne pune si ne pune. Ca me te qeshura e ca me te nxehura me
pleq e kuptoni vete. Burri kish ardhur te me merrte.Shihej qe nje ore
larg se nuk i kish punet mire.
- C'ka ndodhur ? - e pyes gjithe ankth.
- Ta them pastaj, ndiz perpara nje cigare me mua.
- Mor po lere cigaren , çfare te ka ndodhur ?
- Uji .
Me kaluan mornica neper trup e ndjeva se u ftoha krejt ne gjithe kete
vape te madhe.
- Uji !?
- Ishte çare tubi u ujit te lavamanit.
- Si ishte çare ?
- Kete nuk e di.Me telefonuan ne pune. Shkova me
vrap ne shtepi e gjeta kuzhinen, korridorin dhe dhomen e djalit plot
me uje.
- S'ka gajle per shtepine tone, po ata poshte ?
- Kishin mbledhur legenat e pallatit e po e prisnin...
Bobo si e kisha hallin. Nje gje eshte e sigurte, hakun e bojaxhiut do
te ma rrasin ta paguaj une, por nuk e kam aty. Do te fillojne
telefonatat e vizitat e pronares se shtepse sime e pronarit te
shtepise se komshies, hidrauliku , nepunesi i agjensise,
administratori. .te gjitha nga e para. E ndava mendjen, le te bjere sa
te doje telefoni une nuk e kap. Neser ne mengjes do te shkoj tek
mamaja e mund te rri nja nje jave atje e ta stakoj trurin nga kjo
gjurulldi , le te merret burri i dashur me ta. Bile desha te ikja qe
sonte por burri m'u lut qe te pakten sonte te vija ne shtepi , neser
ne mengjes me premtoi te me çonte tek mamaja ime. Bera si bera dhe
hyra ne shkallet e pallatit. Dreqi e mori , thashe me vete, sikur nuk
ka lezet te ngjis shkallet pa i kerkuar ndjese komshijes per ate qe
ndodhi , edhe pse nuk ishte faji im.Me zemer te dridhur shtypa butonin
e ziles. Komshija u dhe ne dere buzagaz.Me ftoi brenda e me tregoi
tavanin , e kete here nuk ishte tavani vetem, edhe muret ishin lagur
te gjitha e ne to ishin konturuar pamje fantastike si harta te lashta.
Mbi tryeze kish vene mikroonden qe kullonte akoma uje.
- Me vjen keq !- i them komshijes .
- Edhe mua- u pergjigj ajo , por ne fakt nuk me
dukej edhe aq keq. Seç kish nje nenqeshje te embel qe me beri çudi.
S'duhet te jete ne rregull nga trute, them me vete.
- Kur dola nga shtepia nuk kishte uje - them une.
- E di, se ate kohe isha ne shtepi e po haja
dreke.Por me telefonoi ime bije e me tha se im shoq ishte nxehur e
ishte bere per hekura.Thashe se ketij dreqi nuk i kish kaluar akoma
inati , ka nje jave qe bejme sherr e nuk pushon...
M'u kujtua se vertet kisha degjuar nje ze burri qe ulerinte kohet e
fundit por te them te drejten nuk e kisha gjetur dot se nga ç'kat
vinte. Ne kete kohe vjen burri i saj qe i afrohet e fillon ti ferkoje
shpatullat. E gjeta, misteri i asaj nenqeshjeje, kish bere paqe me
burrin e shkak per kete ishte ...uji.Ishin ndodhur te dy para nje
rreziku te perbashket.
- Burri im thote qe ky eshte mallekim - ja bej une qe
nuk dija ç'ti thoja tjeter.
- Eshte sy i keq - ja pret burri i saj.
- Mos je gje shenje e ujorit ?- me pyeti komshija.
- Jo, me keq akoma, jam peshore- ja kthej une
- Duhet te marresh nje prift te te bekoje shtepine- e
mbylli komshija.
Ika duke ngjitur shkallet e menduar. Kur arrita para deres sime e
kisha vendosur. Nuk do te shkoj tek mamaja ime neser, do te shkoj tek
katedralja qe kam prane shtepise e do te kerkoj te me dergojne nje
prift te me bekojne shtepine.Shpresoj te zere vend e tubat e shtepise
sime te mos plasin me. Ama sa per telefonat... le te bien sa te dene ,
une nuk i kap me dore...
No comments:
Post a Comment