Bota e Gruas Shqiptare-RAIMONDA MOISIU-TREGIM

Nuk i kishte mbushur ende te 18 -at ,kur ishte njohur me Lulin.Ajo studionte ne nje nga shkollat e mesme profesionale ,ne kryeqytet.Si te gjithe ata nxenes qe vinin nga rrethet ,edhe Eva u vendos ne konvikt.Nuk kishte ndonje te aferm ne Tirane .Bile edhe fundjavat me shume i kalonte me shoqet e saj te dhomes ,te cilat vinin nga qytete shume afer Tiranes.Ato e donin dhe e respektonin shume ate....Ishte muaj tetor ,nje kohe e fresket dhe me gjethe shume ngjyreshe ,ne peme e ne toke ,te cilat i jepnin nje bukuri qytetit..Eva e pelqente shume kryeqytetin..Eh -mendoi ajo-do te kishte qene mire qe babai te kishte qendruar per te jetuar ne kryeqytet ,por ai nuk mund te rrinte larg , njerezve te tij te dashur te familjes ,e qendroi ne qytetin e vogel juglindor ,buze liqenit ....Mbas mesimit doli per te blere disa mjete shkollore qe i duheshin.Kishte veshur nje poluver ngjyre blu paksa te celur ,te ngjitur pas trupit nje pale pantallona ngjyre gri, e kepuce te lehta me pak take.Eva ishte simpatike dhe e hijeshme..Kur ecte rruges ,ajo ngjante si nje enkelane...Ecte rruges e kalimtare te ndryshem ,kthenin koken,e i hidhnin veshtrim..Aty te trotuari, te qoshja e ures se Lanes ,ishin nje grup djelmosha..Ata filluan ta ngacmonin ,kush duke fishkellyer ,e kush duke thene edhe ndonje fjale ..Por ajo i injoroi ,dhe vazhdoi rrugen permes lulishtes.Duke ecur ne bulevardin kryesor te Tiranes ,qe lidhet me sheshin Skenderbej,ajo degjoi nje ze te njohur ,qe e therriste ne emer.Ktheu koken ,dhe pa Saitin me nje djale tjeter.Saiti ishte shok i femijerise te vellezerve te Eves ,por kishin qene edhe ne nje lagje per nje kohe shume te gjate ,aty ne vendlindjen e saj...Ai dhe familja e tij ishin transferuar ne Tirane e ajo e takonte ate pas disa vite..Eva ndalon dhe takohet me Saitin si dy miq te vjeter ,qe ishin rritur bashke ne nje rruge.Ai e prezanton ate me shokun e tij ,duke i thene se ky eshte Luli ,shoku im me i ngushte dhe me i mire.Eva dhe Luli ,i japin doren njeri-tjetrit e pershendeten..Ata e shoqeruan ate ,gjithe ate mbasdite ,duke e ndihmuar te blinte gjithcka qe ajo kishte nevoje..Flisnin shume te shpenguar me njeri tjetrin ,sikur njiheshin prej kohesh,leshonin batuta ,Eva me Saitin kujtonin camarroket e lagjes ,bemat e tyre ,vellezerit e Eves ,dhe qeshinin me shpirt,kur ata i therrisnin me "nofkat" qe ju kishin ngjitur njeri-tjetrit. .Keshtu po kalonin dite e jave .Saiti dhe Luli vinin cdo fundjave e takonin ate...Ata u lidhen aq shume si shoke te mire e te ngushte me njeri-tjetrin,sa ja mesuan edhe 'huqet" njeri-tjetrit...Nje dite prej atyre diteve te bukura te dhjetorit ,para deres se konviktit cfaqet Luli ,por kesaj rradhe pa Saitin...Ai u justifikua para Eves ,duke i thene se ai kishte ikur me sherbim diku... Ata te dy punonin ne nje fabrike,Saiti ishte inxhinier ,ndersa Luli kryemekanik... Luli i thote Eves ,se ka marre dy bileta per ne kinema ..Eshte nje film i bukur ,me nje aktor te shquar francez.Eva ,nuk e refuzoi kerkesen e tij .Asaj i shkelqyen syte ,fytyra i ndriti me nje tis te rozte ,nje buzeqeshje e ngrohte dhe e kendshme i mbuloi fytyren ,a thua se i pelqeu qe Luli erdhi vetem kete radhe ..Midis te dyve dicka kishte lindur ,por qe te dy nuk kishin kurajon t'ja shprehnin njeri-tjetrit....Prit -sa te shkoj te vishem -i thote ajo,atij ,-e si nje lozonjare qe mezi kishte pritur castin e deshiruar ,duke vrapuar,hyn ne konvikt..Pas 10 minutash ,Eva ishte gati,e te dy bashke u nisen drejt kinemase ne qender te kryeqytetit... Perpara kinemase ,kishte njeres plot ,te cilet deshironin te shihnin filmin...Por biletat ishin shitur me "mik",e salla e kinemase nuk u mbush ..Luli i kishte marre biletat ne nje llozhe ne katin e dyte te salles.Ai deshironte te ishte larg vemendjes e veshtrimit te njerezve ,te ishte vete per vete me Even...Ajo e ndiqte si nje manare e bindur ne krah te tij duke biseduar e qeshur,e lumtur qe ishte me te..... I zune vendet e tyre,ne pritje per te filluar filmi,e shkembenin ndonje fjale ,por me teper shkembenin veshtrime...Ne nje moment veshtrimet e tyre u kryqezuan.Luli nuk e permbajti dot veten e i tha Eves :-Sa sy te bukur ke!. Sa mbaroi fjalen ai,fiken dritat e fillon dokumentari... Luli u afrua shume prane Eves..Ai hodhi krahun e tij mbi supet e saj te njome dhe e afroi pas vetes ....Eva nuk kundershtoi ..Ajo u ngjit me shume mbas tij..Ndjehu qe nje puhize e nxehte po i kaplonte trupin dhe faqet,dhe filloi te dridhej nga emocionet...Luli afroi fytyren te fytyra e saj,e duke i peshperitur ne vesh :_Te adhuroj Eva!...Te adhuroj shume!...Te adhuroj syte ,shpirtin ,gjithcka tenden!..Ajo perseri u drodh e Luli e ndjeu dridhjen e saj.. Mos u merzit ,shpirt - i tha Luli-kam kohe qe mendohem shume ,shume per ty ,e dashur...Eshte dashuria ,Eva ,eshte dashuria ..Eshte shume e bukur ,e paster ...Te adhuroj !...Ai ja mori koken me te dyja duart e filloi ta puthte ..Eva,per here te pare ne jeten e saj po ndjente ate te madherishmen ,te bukuren ,dashurine e pare,per here te pare ne jeten e saj ,po merrte puthje e perqafime.....Ashtu te perqafuar te dy,po shikonin ,dokumentarin ,se filmi vinte me pas...Dokumentari po jepte nga aksionet e rinise dhe vizitat e udheheqesve te shtetit neper kantiere ndertimi.. Ashtu here duke u perqafuar e here duke u puthur ,filmi mbaroi ,e Luli e shoqeroi Even per ne konvikt..Te dy ishin te lumtur e te gezuar,Se me ne fund gjeten kurajon dhe ja shprehen njeri-tjetrit dashurine. Luli e puthi Even perseri ,poshte pemes te hyrja e portes kryesore te konviktit ,i tha naten e mire e u largua ,duke i thene se do vij perdite te te takoj...Ajo ishte shume e gezuar .Nuk vuri gjume ne sy tere naten ..Mendonte e sillte ne perfytyrim ,Lulin ,puthjet ,fjalet e tij.Ashtu duke enderruar e perfytruar e kaploi gjumi vetem 15 minuta..Te nesermen u ngrit e shkoi ne shkolle.Nuk e kishte mendjen fare ne mesim..Shoqja e ngushte e dhomes ,por edhe e banges,Leta ,e kuptoi dhe e pyeti _Eva cfare ke?...Je si shume e gezuar ,vetem enderron dhe nuk je e perqendruar ?..Ah Leta ,Leta - i thote ajo - Kam rene ne dashuri,dashuroj ,dashuroj!,E shprehte me pasion, sikur po shperthente e donte t'i tregonte gjithe botes se ajo Eva Suvaria i kishte fituar zemren ,dashuronte ,kishte provuar puthjen e pare ne jeten e saj,kishte nisur dashurine e pare ne jeten e saj ,me Bardhyl Prisken,apo si pelqente ajo ta therriste:LULI!E ate dite ajo ne te gjithe librat e saj shkruajti disa iniciale qe vetem ajo i deshifronte :Puthja e pare dhe data!Keshtu filloi dashuria e Eves me Lulin.Ata i treguan edhe Saitit per kete ..Ai u gezua shume ,por ndjeheshe krenar dhe hiqej "fodull" e rrihte gjoksin duke u mburrur se ishte ai "mblesatari", qe ata u lidhen te dy.Luli ishte jetim nga babai.Babai i tij,kishte vdekur nga nje semundje e rende ,ne moshe te re dhe Luli atehere kishte qene vetem 4 vjec .Ne familjen e Lulit ishin 5 femije.Nena e Lulit i kishte rritur vete jetimet qe i la i shoqi ,ne ate shtepine e vjeter tipike tiranase,ku kishte lindur ,rritur dhe lene babai.Ajo ishte nje grua fisnike ,kurajoze, e forte dhe me zemer te madhe...Dajua i Lulit i kishte ndihmuar dhe ju kishte dhene mbeshtetjen e tij ,se ai kishte nje pune te mire ne qeveri.Per familjen e Eves ,Luli i dinte pak a shume te gjitha se ja kishte treguar Saiti..Babai i Eves ,kishte luftuar edhe ai ,per nje ideal.Biles ,babai i saj ishte plagosur ne lufte dhe kishte humbur driten e syve..Shihte shume -shume pak nga njeri sy .Ai mbante syze ,por edhe bastun kur ecte,per tu orientuar..Keshtu kalonin ditet ,muajt ,dhe mbas dy vjet te njohjes se tyre Luli e con Even te nena e tij ..Nena e Lulit e priti Even shume mire ..Ajo e pelqeu shume ate...Dhe nje dite te bukur prilli ,Eva dhe Luli ,fejohen !..Nena e Eves ,ngurroi ne fillim ,per moshen e Lulit .Por ishte babai i saj, ai qe kishte miratuar gjithcka duke thene :-Me mire qe eshte disi i madh nga cupa jone .Eshte i pjekur,ne te gjitha drejtimet e na i mban cupen mire . Luli ishte 10 vjet me i madh se ajo..Por Eva nuk e vriste mendjen per kete ..Ajo e donte Lulin ,ai e donte shume ate dhe e kuptonin shume mire njeri tjetrin.. Menjehere pas fejeses ,ata bejne edhe celebrimin..Luli donte te ishte i lirshem ne marredheniet me Even. Kur Eva ,filloi shkollen e larte ,ajo nuk pranoi te rrinte te shtepia e Lulit.Ajo deshironte te bente dasme e te hynte nuse me fustan e duvak te bardhe ,njehere e mire ne shtepine e tij ,se dashuria e tyre ishte e zjarrte e paster ,e bardhe si fustani i nuserise.Por Eva ishte dhe shume tradicionale I pelqenin traditat e dasmava..Ajo vinte nga qyteti i vogel ,buze liqenit te Ohrit ,apo si e therresin ne fjalorin e vjeter ENKELANA!..Ajo vinte nga vendlindja e Lasgush Poradecit qe ajo e pelqente aq shume krijimtarine e tij.Asaj i pelqente sa bukur Lasgushi i kendonte dashurise .Ajo ngado shkonte mburrej me Lasgushin e famshem.Ajo dinte vargje te tera permendesh ,nga krijimtaria e tij .Ajo ja recitonte ,Lulit te saj here-pas here,duke e krahasuar dashurine e tyre ,me ndjenjen qe Lasgushi shprehte ne vargje..Ajo shkonte pothuajse cdo dite te shtepia e tij ,rrinte me ore te tera me ate.Ata shkonin ne vendlindjen e Eves ,e rrinin me jave se bashku ..Kalonin pushimet buze liqenit ,benin plazh..Hynin te dy ne uje e humbisnin ne krahet e njeri tjetrit Ne nje nga ato ditet e ngrohta te fillim shtatorit ,Eva dhe Luli ishin shtrire ne rere ,buze liqenit.Ishte ora 4 e mbasdites ,nga nje radio aty prane tyre po jepeshin lajmet.Ne kete moment spikeri i radios po fliste ,Partia e Punes me ne krye Shokun Enver kane zbuluar grupin me te madh tradhetaresh ,te cilet kane dashur te permbysin qeverine. .NeTirane nje nate me pare ishte bere nje vale arrestimesh. ..Spikeri po lexonte emrat e te arrestuareve,e midis tyre ai lexon emrin e dajos se Lulit.Ai brofi ne kembe ..Fytyra e tij ndryshoi ngjyre menjehere,u zverdh e filloi te levizte ne menyre te corientuar ...Duhet te nisem,qe ne kete moment per ne Tirane.-i tha ai Eves..Do vij edhe une me ty - i thote ajo qe po dridhej nga shqetesimi.Ata lajmerojne prinderit e Eves se po ikin urgjent ne Tirane ..Prinderit e Eves ,edhe ata i kishin degjuar lajmet,dhe ishin tronditur...Arrijne ne Tirane ,ne mesnate.Dritat ne shtepine e tij ishin te tera ndezur dhe njeres kishte te dera e shtepise .Luli u shqetesua me shume kur qe nga cepi i i rruges pa ,autoambulancen e urgjences ,te dera e shtepise..Ju hodhi nje veshtrim njerezve te dera ,qe ishin komshij ,dhe te aferm te tij, me Even qe nuk ja leshonte doren e ishte hutuar e tera,hyri me furi brenda.Nenokja ishte rrethuar nga mjeku ,motrat dhe vellai i Lulit....Ajo kishte kaluar ne depresion dhe ne gjendje lipotimie te menjehershme ,kur degjoi se vellane e saj e arrestuan..Si kujdeset per nenen e tij ,duke i thene Eves qe t'i qendronte te koka asaj ,Luli iken me nje fryme te shtepia e dajes se vet....Shtepia ishte rrethuar nga agjente policie dhe nuk e lane Lulin te hyje brenda..Djali i madh i dajes del per disa minuta jashte dhe ne pak minuta bisedon me Lulin dhe i shpjegon gjithcka cfare ndodhi...Keshtu kaloi nje muaj plot ankth e frike..Te gjithe mendonin se cfare do te ndodhte me te afermit e tyre ,te gjithe prisnin konseguencat e mepashme...Nena e Lulit ishte permiresuar ,po ajo nuk fliste fare ..Ajo mendonte vetem per vellane dhe familjen e tij..Flitej ,se familjet e te arrestuareve do te internoheshin....Luli mundohej ta mbante Even sa me larg ketij problemi.Eva i premtoi atij se sidoqe te vinin punet ,ajo nuk do te ndahej prej tij..Luli dhe familja e tij ,nuk e mendonin internimin per familjen e tyre ,se mendonin qe ata ishin njeres te thjeshte e jetonin jashte bllokut dhe nuk kishin perfituar asnje privilegj nga pozita e dajos,pervec kujdesit ateror te tij..Mbas nje muaji te arrestimit te dajos ,ne nje nate te frikshme me gjemime e vetetima ,familja e tij internohet.Kjo ishte nje goditje e rende per nenen e Lulit dhe familjen e saj....Ishte mesi i nentorit ,Eva sa kishte dale nga shtepia e Lulit dhe ishte nisur ne drejtim te konviktit..Ne fakt Luli sikur ndjeu te keqen qe mund te ndodhte nga momenti ne moment..Por ,ai e donte shume Even e nuk deshironte qe per hir te fatkeqesise se tyre ,te vuante edhe ajo.. Aty nga mesi i nates nje makine tip IFE ,ndaloi para shtepise te Lulit..Nje grup agjentesh policie te armatosur dhe me maska ,se bashku me kryetarin e Keshillit popullor te lagjes ,shperthejne porten e jashtme dhe si egersira per te kafshuar prene e vet,i tregojne nenes se Lulit urdherin e internimit..Ne me pak se dy ore ata e ngarkuan makinen me disa orendi dhe placka ,nenen ,Lulin ,vellain,dhe nje motren e tij..Makina niset ne drejtim te rruges se Durresit ,duke lene ate shtepi perdhese te shkrete ,komshinjte qe shihnin nga dritaret e shtepive te tyre se c'po ndodhte me ta ,duke lene Even ,aty larg,ne qytetin Studenti ,e cila nuk dinte asgje se cfare ndodhi..Te nesermen ne oren 10 paradite vjen Saiti e takon Even ne fakultet .Ai i tregon gjemen ,tragjedine qe kishte ndodhur .Eva fillon te qaje e shpertheje ne kuje ..Ajo shkulte floket dhe vetem emrin e Lulit -thoshte .Saiti u mundua ta qetesonte duke i treguar vendin se ku i kishin vendosur,ne ate qytezen te rrethuar nga kodra me ullinj,buze rruges kur shkon nga Lushnja per Fier...Eva,qe ate moment ,niset per te stacioni i trenit..Ajo shkon e ndjek Lulin e saj ,aty ne ate qyteze te thjeshte ,Por edhe aty vjen Gazi i Deges dhe e rremben nga krahet e Lulit te saj te dashur.Qe ate dite ata e cojne Even ne Degen e Puneve te Brendeshme ..Aty ata i komunkojne se ju vajze nuk jeni ne listen e internimit.Partia po mendon per ty,Ju mbaroni fakultetin dhe sherbejini atdheut aty ku ka nevoje..Jeni e lire!.Babai i juaj eshte jashte e po ju pret!Eva doli jashte e u hodh ne krahet e atit te saj te dashur ,duke qare me ngasherim. Nga syte e verber te atit te saj ,rridhnin lot ..Ate e bije qanin ,per fatin e saj,per fatin e Lulit.Ai Gaz-69 ,qe kishte rrembyer Even aty ne ate qyteze ,ai Gaz- 69 ,kishte sjelle edhe babain e saj ,ne Tirane ,per te marre Even.Me pas Eva u kthye ne fakultet per te vazhduar studimet ,por drames se saj nuk i kishte erdhur fundi ende!Ate vit Janari erdhi me te ftohta te "hidhura". Ne qiell dukej nje lemsh te cilin mund ta mirrje per diell, por nje diell me "dhembe". Ne te njejten kohe frynte nje ere e ftohte qe te thante duar e kembe. Rralle zbardhte ne Tirane, por ate vit ra nje bore ,qe i mbuloi rruget dhe pjesen malore ne rrethinat e saj. Mali i Dajtit ,ishte i mbuluar me bore dhe gjate nates cdo gje shndwrrohej ne ngrica.Ne nje nga ato ditet e ftohta te janarit Keshilli Rinor Studentor organizoi nje marshim te studenteve drejt malit te Dajtit, per nder te 11 Janarit ditws sw Shpalljes se Republikes. Sekretari i rinise se Fakultetit ku studionte Eva e therret e nje nga auditoret e fakultetit dhe i komunikon:"Me urdher nga lart je e perjashtuar te marrwsh pjese ne aktivitet qe organizohen me rastin e festave kombetare..."Eva e degjoi si me mosperfillje.Ajo e deshironte edhe vetw nje gje te tille. Qekur Eva ishte kthyer ne fakultet,ishte mbyllur ne vetvete. Edhe nga mesimet kishte pesuar nje renjete ndjeshme...Dhe ishte dobesuar shume...Prinderit, por me shume ati i saj i dashur, vinin e shikonin cdo jave. Eves nuk i "hynte" ne sy asgje as per mire e as per keq."E ku ka me keq se kaq?!" -mendonte ajo, me keq se kjo qe me ndodhi mua e Lulit,familjes se tij...a ka mw?Ajo mendonte Lulin e saj, dhe ngrinte shume pyetje per veten. Cfare ben Luli ne kete moment? Si e ka kaluar Luli ate dite kur Even e terhoqen nga krahet e tij? Kush e ngriti Lulin nga toka ,te goditur nga agjentet e policise? A me mendon Luli? Po nena e tij? Po motra ,vellai? Si po e perjetojne kete fatkeqesi qe ju ra mbi koke? Pse pse, pse ndodhi kjo? Cfare te keqe ju sillte, qendrimi i tyre ne Tirane, atyre qe gatuan internimin e tyre?Shume pyetje te tilla e te tjera i vinin ne mendjen e turbulluar. Gjumin e bente shume te shqetesuar. Kishte raste qe zgjohej e trembej ne gjume. Endrra emendime te keqija e trazonin. Qetesia kishte marre fund. Saiti vinte e takonte ndonjehere, por edhe ai druhej. Nuk ishte me ai i pari. Biles, ai nukkomunikonte as me Lulin. Disa studente syresh, shoke dhe shoqe te kursit,i ishin larguar. Ata nuk i benin shoqeri si me pare. Ajo kishte mbetur e vetme tani. Duhej cdo gje ta perballonte vete. Madje e kujtoi veten se duhej te ishte e pergatitur te priste edhe ndonje provokim. Duhej te ishte shume e kujdeshme ne komunikimet me njerezit. Shume rralle dilte neper Tirane. Ashtu si dimri qe ishte i ftohte me ngricat e ererat e ftohta e te vrulleshme, ashtu ishte edhe jeta e shpirti i saj.Nisi te dyshonte se dikush e ndiqte dhe e pergjonte, ne cdo hap qe bente.Nje dite, Eva ishte duke ecur rruges se Elbasanit ,ne drejtim te qendres se kryeqytetit. Njerezit ishin te rralle ne rruge, se ishte shume e ftohte. Kontrolloi rrugen ne te dyja krahet se donte te hidhej ne krahun tjeter te trotuarit.Per nje moment, disa metra tutje saj, syri i kapi nje njeri me nje pardesy te gjate, ngjyre bezhe ne te celur, doreza te zeza e syze te zeza...Pse kaq shume te zeza?!"Oh,tha me vete, "ky me duket se eshte agjent policie."Aty ne qoshe te trotuarit ku lartesohej xhamia e Et'hem beut, si gjithmone me kohe te ngrohte e te ftohte qendronte nje lypsare me nje femije ne preher. Eva nxitoi hapin dhe ndaloi para gruas lypsare. Kishte nje molle ne cante, e nxorri e ia dha femijes. I lemoi koken dhe i dha nje 100 lekeshe, duke vwnw re se sa i bukur ishte femija. Me bisht tw syrit vuri re se agjenti i policise qendroi disa hapa me larg se ato, dhe po veshtronte ne drejtim te tyre.Eva i tha lypsares: Ben shume ftohte, pse nuk shkon ne shtepi?Vazhdoi te pwrkwdhelte vogelushin...Ndjeu keqardhje por edhe nje "zili".Do deshironte ne ate moment te ishte ajo ne vend te kesaj lypsareje. Me nje femije ne krahet e saj.Lypsarja kishte vetem nje hall, Te lypurin! Kurse Eva...Lypsaren nuk e gjurmonte njeri nga pas, kurse EVEN...Eva kishte nje mal me andrralla .Te pakten lypsarja nuk kishte ate hall e brenge qe e mundonte Even. E ndiqte ai "xhentelmeni",ndersa lypsarja i ndiqte ata e ju zgjatte doren,per lemoshe. Ata nuk kishin guxim t'ja hiqnin femijen nga krahet e preheri i saj. E kujt i binte ndermend per lypsaren ,ndersaper Even, ja ai po e ndiqte dhe pergjonte biseden e tyre. Lypsarja e vuri re qe agjenti po i veshtronte, e i thote Eves:"Ta ka vu syrin ai cuni mi goce...Shife sa i shemtut asht...Qyqja, mi none, te marrte te keqen,ti je goce e bukur..."!I tha Eves keto fjale, se zanati i saj ashtu e kerkonte per te marre edhe dicka me shume, duke bere komplimenta sa me shume ,duke vene re se vajza qe ndodhej perballe kishte zemer te mire....Eva kthehu koken ne drejtim te agjentit ,i hodhi nje veshtrim indiferent, dhe i tha lypsares:-Eh moj moter,une jam e fejuar, po ti merr vogelushin e ike ne shtepi se eshte ftohte...-Eh, cfare syri me ka vene ai mua, mendoi pastaj Eva me vete. E ku e di ti moj e gjore cfare halli kam une e pse vjen ai pas meje...Eva i jep nje te puthur femijes cohet e largohet ne drejtim te rruges se Durresit.Te nesermen perseri i duhej te kalonte ne te njejtin vend. Lypsarja ishte aty. Sapo pa Even, ia beri me dore qe te afrohej. Eva afrohet prane saj,disi e habitur se perse lypsarja e kerkonte me ngut.A thua se ajo ate dite kishte dale enkas per te. Lypsares nuk iu durua. Sapo u afrua Eva filloi t'i thote:-Moj goce, ai shemtaraqi qe te shifte dje, erdhi te une e me pyeti per ty, per biseden tone e cfare me dhe ti mua...-Vertet?!-pyeti Eva.-Po mi goce ,po...Une i thashe qe me dha lek dhe molle per cunin tim. Kij kujdes mi goce se nuk me tingelloi mire zeri i tij...Eva u tronditw. Cfare te kete patur ai me mua? Kush dreqin eshte ai? Keto mendime ju vertiten shume shpejt ne trurin e saj...Eva i dha perseri dicka lypsares dhe femijes se saj, e u largua.Te nesermen, sa mbaron leksionin, duke dale nga dera e auditorit, pa perseri agjentin qe e ndiqte dy dite me pare.Hoqi veshtrimin menjehere nga ai dhe shpejtoi hapin per te dale nga korridori i fakultetit..S'kishte bere as dhjete hapa kur degjoi nje ze-Eva Suvaria!Eva Suvaria!...Ajo kthehu koken. Ai po e therriste ne emer. Po afrohej ne drejtim te saj.Eva e ndjeu qe u ftoh, ethe te lehta po ja pershkonin trupin...Fytyra ju be meit...Ai i qendron perballe e ne dore mbante nje leter te palosur. "Jam inspektori i policise i zones se qytetit Studenti", tha ai..."Me duhet t'ju jap kete letren qe eshte per ju vajze!"Ai vuri re dridhjet e Eves, syte e pikelluar te saj dhe fytyren qe nuk i kishte mbetur gjak ne te.-Mos u tremb vajze, Partia eshte me ty ne cdo hap.Ajo vetem deshiron te te ndihmoje, per te ecur ne rrugen e drejte. Te gjithe gabojme ne jete, por me ndihmen e Partise qe i shikon gjerat me partishmeri...per t'i ndrequr gabimet...I la letren ne dore Eves i thote mireupafshim e largohet me hapa te shpejte,me ato kepucet e zeza qe trokisnin frikshem ne koridorr,qe Eves po i dukej se i godisnin trurin. Po c'qe ajo fjale partishmeri, qe me tha ai? Edhe kwpucwt tw zeza i kishte..tw zeza, mos e zezw!-Cfare kuptimi ka kjo fjale?Nuk deshironte ta hapte dhe lexonte letren rruges.Hyn me te shpejt ne dhomen e saj ne konvikt,mbyll deren nga brenda me brave dhe hap letren ta lexoje.Nw kete date e ne kete dite..."Eva Suvaria, ju lutem paraqituni, prane Deges se Puneve te brendeshme ,ne Tirane per nje problem me shume rendesi. Mos paraqitja, denohet sipas ligjit kaq e aq..."U plasw ne krevatin e saj e filloi te qante...Ashtu duke qare e kishte zene gjumi...Te nesermen cohet e ne oren e caktuar paraqitet ne Degen e puneve te Brendeshme, ku e priti nje burre shtatmadh e nje grua e re ne moshe qe ishte sekretarja e tij. Ai i thote asaj se eshte Rifat Qoshja me nje detyre ne Ministrine e Puneve te Brendeshme. Ai filloi t'i fliste Eves me nje buzeqeshje te shtirur duke i thene se babane e saj e njihte shume mire.E pyeti se si eshte babai me shendet dhe do te ishte mire qe t'i nenshtrohej nje operacioni nesyte.Eva i tha se ai nuk deshiron te beje operacion, se i eshte ofruar disa here dhe nuk ka pranuar. Me pas ai e pyeti per studimet duke i permendur se jeni ne vitin e fundit dhe se shpejti ju do te beheni nje kuader qe do i sherbeni atdheut me perkushtim e vetmohim...Keto pyetje ai do t'i kalonte shpejt e shpejt ,dhe i thote Eves:-Vajze ,Ju kemi thirrur ketu te bisedojme se Partia kerkon nga ju qe te beni divorcin me Bardhyl Prisken. Ju nuk mund te martoheni me ate, sepse ai, familja e tij, jane armiqte e Partise dhe te klases...Partia e kerkon kete gje, sepse ju nuk jeni bije tradhetaresh,babai tend i ka dhene shume luftes dhe vendit dhe ju si familje jeni me qendrim te mire moralo-politik.Ne rast se ti nuk pranon te besh divorcin, Partia do te marre masa ndeshkimore per tydhe familjen tende.Eva uli koken e nguli syte te tavolina perballe. Aty ishte nje vazo me nje tufe mimozash ne te.Ju kujtuan sa mimoza i sillte Luli. Sekretarja i hodhi nje veshtrim lutes e meshire asaj,sikur donte t'i thoshte "beje divorcin, eshte per te miren tende!"Ne keto mendime e zgjon zeri i trashe i burrit shtatmadh: "Do ju japim nje afat dy javor te vendosni per divorcin..."Eva e mblodhi veten ,morri fryme thelle e i drejtohet burrit perballe saj:-Shoku Rifat, nuk mendoj se divorci im me Bardhyl Prisken eshte i ndonje rendesie te vecante...Martesa ime me te eshte civile ,nuk eshte politike. Une do ta pres ate, deri sa te mbaroje internimin. Ne duhemi, e nuk mund te na privohet dashuria dhe ndjenja e dashurise.Mendoj se gjerat jane te ndara....-Vajze...-ngriti zerin Rifati-Ju e kuptoni ndihmen e madhe qe po ju jep nena Parti? Ju vajzw duhet ta divorconi Bardhyl Prisken! Ky eshte mendimi dhe urdhri i Partise! Tani shkoni vajze, mendohuni dhe mbas dy javeve paraqituni perseri ketu!Refati hapi deren e i beri shenje sekretares ta shoqeronte Even deri poshte shkalleve. Eva doli nga godina e Deges Se Puneve te Brendeshme dhe frymen e mbajti ne poste. I telefonoj atit, duke i thene se duhet te vish sa me shpejt ne Tirane.Diten tjeter babai ishte ne Tirane e po e priste te dera e fakultetit.Eva sa e pa rendi drejt atit te saj e perqafoi e ne mes loteve i shpjegoi shpejt e shpejt se cfare i kishte ndodhur.Babai i Eves diten tjeter shkon dhe takon nje mikun e tij, qe kishte nje post ne qeveri. Te dy kishin qene ne nje brigade partizane.Edhe miku i kishte folur po aq habitshwm:-Shoku Lirim ,ju duhet ta detyroni vajzen tuaj te beje divorcin me Bardhyl Prisken,se ne rast te kundert do te kini pasoja jo te mira...Eva paraqitet pas dy javeve perseri ne ate zyren ku ishte Rifati.Ai nuk shkoi ndwrmend ta degjonte fare. Vetem i dha nje leter. Nw tw ishin shkruar data, ora dhe vendi ku do te zhvillohej gjyqi i divorcit.Me letren ne duart qe i ishin mpire, bashke me babain e saj, niset drejt vendlindjes, per disa dite. Ne pritje te dites se gjyqit...